Rang en Naam, Marinier 1e Klasse Theodorus Antonius Joseph Feuth.
Unit/Groep, Marine Detachment aan boord de Hr. Ms. Van Galen, Koninklijke Marine.
Theodorus is geboren op 7 Maart 1916 in Rotterdam.
Vader, Balthazar Wilhelmus Feuth.
Moeder, Barbara Elisabeth Maria Josephina (den Teuling) Feuth.
Zus(sen), Catharina Maria Anthonia (1901-1902), Maria Catharina Anthonia (1902-1903), Maria Catharina Barbara en Catharina Maria Barbara Feuth.
Broer(s), Gerardus Joseph Anthonius, Balthasar Wilhelmus, Anthonius Joseph Gerardus, Anthonius Joseph Maria, Theodorus Albertus, Josephus Theodorus, Franciscus Jozef Maria, Viktor Wilhelmus Joseph en Godefridus Joseph Franciscus Feuth.
Theodorus is overleden/gedood in gevechten met de Duitse fallschirmjäger in de verdediging met zijn Compagnië van de Spoorweg in Overschie op 14 Mei 1940, hij is geërd met het Oorlogs Mobilisatie Kruis.
Theodorus is begraven op het Ereveld Rooms Katholieke Begraafplaats te Schiedam.
Zijn Find a Grave, https://www.findagrave.com/memorial/230806403/theodorus-antonius_joseph-feuth
Info gevonden op/namens, http://www.zuidfront-holland1940.nl/index.php?page=13-mei-1940-2
https://www.familysearch.org/nl/tree/person/details/GMDS-CLC
Jean Louis Vijgen, ww2-europe.com en ww2-pacific.com
Oorlogs Gravenstichting, https://oorlogsgravenstichting.nl/
Nationaal Archief, https://www.nationaalarchief.nl/
Stadsarchief Rotterdam, https://stadsarchief.rotterdam.nl/
Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie, https://beeldbank.nimh.nl/
Open Archieven, https://www.openarchieven.nl/
Zuidfront Holland.nl https://www.zuidfront-holland1940.nl/
Familie Info, https://www.familysearch.org
Find a Grave, https://www.findagrave.com
Oorlogsbronnen.nl https://www.oorlogsbronnen.nl/
WordPress en/of Wooncommerce oplossingen, https://www.siteklusjes.nl/
Het Groene Graf, https://groenegraf.nl/hetverhaalvan.php?id=2036
Marinier 1e Klasse Theodorus Antonius Joseph Feuth begaf zijn reis vanaf zijn aanmelding vanaf Den Helder naar Indië met het Vracht/passagiersschip M.S. Baloeran.
Tegen het begin van de Oorlogdreiging kwam de hij naar Rotterdam ter verdediging met de Hr. Ms. van Galen.
M.S. Baloeran
Tewaterlating op 29 Augustus 1929 van het mailschip M.S. ‘BALOERAN’ van de Rotterdamsche Lloyd op de werf van de Maatschappij Fijenoord te Rotterdam.
Voor de kust van Soerabaya vond een aanvaring plaats tussen de Balorean en de MV Silverbeech, een Brits vrachtschip. De Balorean liep schade op aan stuurboordzijde, maar voer door naar havens op West-Java.
De M.S. Baloeran lag in 1940 in Rotterdam i.v.m. oorlogsdreiging. Kon niet meer wegkomen en viel in handen van de bezetter. Aanvankelijk bleef het schip in Rotterdam liggen en deed dienst als electrische centrale. Op 11 mei 1941 door de bezetter in beslag genomen en verbouwd tot hospitaalschip STRASSBURG. Accommodatie voor 500 patienten. Heeft van 20 juli 1941 tot 30 mei 1943 als hospitaalschip dienst gedaan
Aan het einde van de Oorlog loopt het schip op weg van Schiedam naar Hamburg even ten noorden van IJmuiden op een Britse akoestische mijn. Aan de grond gezet. Direct na het ongeval is uit Kinderdijk de nieuwe sleepboot ORTELSBURG (ex JAVAZEE) richting wrak vertrokken.
Vervolgens door Britse vliegtuigen bestookt, geheel uitgebrand en door een Britse motortorpedoboot vernield. Restanten van het wrak liggen nog steeds 1,3 mijl ten noorden van de Noorderpier.
Gevecht om de Maasbrug
Op maandag 13 mei 1940 ondernamen een compagnie mariniers en een compagnie marinetroepen een ultieme poging om de Rotterdamse Willemsbrug weer onder Nederlandse controle te krijgen. Onbekend met de Duitse posities liep de spits van de aanval op het landhoofd van de brug in een hinderlaag. Marinier Bernardus Rudolf Bossert werd dodelijk getroffen, net als de mariniers Anthonie Johan Meulmeester en, in een later stadium, Jan van Garsel. Bij de voortgezette aanval kwamen de mariniers Henricus Ludovicus van Wunnik, Gerard Bosma, Johannis Peters en Jan Berend Laan om het leven. Zeer waarschijnlijk is ook marinier Wolter Otten daarbij omgekomen. Marinier Jan Marinus Wegman overleed op 25 mei 1940 aan zijn verwondingen.
Mariniers Museum Rotterdam
Rotterdam in oorlog
Op 10 mei 1940, net voor zonsopkomst valt het Duitse leger Nederland binnen. Vliegveld Waalhaven wordt gebombardeerd en parachutisten worden in de omgeving gedropt. Watervliegtuigjes landen op de Maas en de Duitsers veroveren het Noordereiland. De strijd om de Maasbruggen is begonnen. Deze bruggen zijn cruciaal voor de Duitsers. Als zij deze bruggen (en de bruggen bij Moerdijk en Dordrecht) in handen hebben, kunnen ze ‘Vesting Holland’ binnenvallen. Bij de Maasbruggen stuiten de Duitsers op tegenstand van de Nederlanders en de Britten, het Maasfront. Luchtaanvallen missen de Maasbruggen, bommen vallen in de Maas en op het eiland zelf. Het Noordereiland raakt zwaar beschadigd door ‘friendly fire’.
Stadsarchief Rotterdam
De Zwarte Duivels van Rotterdam
In de vroege ochtend van 10 mei 1940 vallen Duitse troepen Rotterdam binnen. Ze proberen vliegveld Waalhaven, de Koninginnebrug en de Maasbruggen in handen te krijgen. Nederland is onvoorbereid op deze aanval. Desondanks stuiten de Duitsers in Rotterdam op dapper verzet: de Zwarte Duivels weten de Duitsers tegen te houden op de noordelijke oever van de Nieuwe Maas. Een portret van deze bijzondere groep.
Waar de naam precies vandaan komt, is onbekend. Collectiebeheerder van het Mariniersmuseum Sjak Draak deed meerdere malen onderzoek, maar heeft nooit exact kunnen achterhalen wie de naam op welk moment aan de Rotterdamse mariniers heeft gegeven. “Zeer zeker is wel dat het wereldberoemde beeld van de zes capitulerende mariniers op de Willemsbrug, gehuld in lange donkere jassen en met donkere gezichten – door de slechte belichting van de foto, bijdroeg aan deze heroïsche naam,” duidt Draak zijn conclusies.
Onbuigbaar verzet
Voordat de mariniers capituleerden (omdat de militaire commandant van Rotterdam zich overgaf), leverden zij een bewonderenswaardige strijd bij de Maasbruggen. De mariniers waren met weinig, niet voorbereid en kwamen bovendien vaak pas net uit de schoolbanken. Toch wisten zij het Duitse bruggenhoofd op de noordelijke oever vast te pinnen. Door mitrailleurvuur op de bruggen te leggen, konden zij voorkomen dat de Duitsers meer dan 100 man over de bruggen konden brengen. “Het is goed om hier een aanvulling op te doen,” betoogt Draak. “Zonder de hulp van de soldaten van de landmacht hadden de mariniers de bruggen namelijk niet kunnen verdedigen. Zij hebben de Duitsers lange tijd tegengehouden vanaf de Waalhaven in Rotterdam-Zuid. Hadden ze dat niet gedaan, dan waren de Duitsers op 10 mei al met veel meer troepen de Maasbruggen overgestoken.”
Anouk Ama tekst
