Rang en Naam, Sergeant Vliegtuigmaker Jan van de Kamp.
Unit/Groep, 3-II-1 Lv.R.(vliegopleidingen)Wapen der Militaire Luchtvaart.
Jan is geboren op 21 Juli 1897 in Soest.
Vader, Gijsbert van de Kamp.
Moeder, Wilhelmina (Klein) van de Kamp.
Echtgenoot, Wilhelmina (Broens) van de Kamp.
Jan is overleden/gedood toen hij bij het grondpersoneel in de hangar verrast werd door het Bombardement van de Duitse Luftwaffe op het vliegveld op 10 Mei 1940, hij is geërd met het Oorlogsherinneringskruis (OHK).
Jan is begraven/genoemd op het Gem. Begraafplaats Crooswijk te Rotterdam.
Zijn Find a Grave,
https://www.findagrave.com/memorial/283914712/j-van_de_kamp
Info gevonden op/namens, http://www.zuidfront-holland1940.nl/index.php?page=kamp-j-van-de
https://www.familysearch.org/en/tree/person/details/PWH3-45Q
Jean Louis Vijgen, ww2-europe.com
Oorlogs Gravenstichting, https://oorlogsgravenstichting.nl/
Erelijst voor de gevallenen 1940-1945, https://www.erelijst.nl/
Nationaal Archief, https://www.nationaalarchief.nl/
Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie, https://beeldbank.nimh.nl/
Oorlogs verhalen, https://oorlogsverhalen.com/
Open Archieven, https://www.openarchieven.nl/
Stichting Koopvaardij Personeel 1940-1945, https://www.koopvaardijpersoneel40-45.nl/
Stichting 1940-1945, https://www.st4045.nl/
Zuidfront Holland.nl https://www.zuidfront-holland1940.nl/
Stichting Maritiem Historische Data, https://www.marhisdata.nl/
Stichting 18 September, https://stichting18september.nl/slachtoffers/bernardus-maria-aarts/
Familie Info, https://www.familysearch.org
Find a Grave, https://www.findagrave.com
Oorlogsbronnen.nl https://www.oorlogsbronnen.nl/
WordPress en/of Wooncommerce oplossingen, https://www.siteklusjes.nl/
Het Groene Graf, https://groenegraf.nl/hetverhaalvan.php?id=2036
Waalhaven in mei 1940
Vliegveld (ook wel Vliegpark) Waalhaven was in 1940 de thuisbasis van 3 JaVA (JachtVliegtuigAfdeling), de met 11 Fokker G-1’s uitgeruste eenheid van de Militaire Luchtvaart (ML), voorheen Luchtvaartafdeling (LVA). Gelegen aan de toen grootste Rotterdamse haven werd het vliegveld verdedigd door het pas gearriveerde 3e Bataljon van het Regiment Jagers van de landmacht.
Twee van de drie compagnieën waren opgesteld buiten het vliegveld. Eén compagnie kon, samen met een compagnie mitrailleurs (MC) op het landingsterrein vuren. Bij het hoofdgebouw stonden nog twee lichte pantserwagens. De reserve bedroeg een man of tachtig. Handgranaten waren niet uitgereikt. Telefonische verbindingen ontbraken. Met het maken van gevechtsopstellingen was pas op 8 mei begonnen. Op 10 mei waren slechts één betonnen bunker en twee, kleinere kazematten beschikbaar voor de opstelling van de mitrailleurs.
Duitse aanval
Op 10 mei 1940 werd het vliegveld grotendeels door de Duitsers uitgeschakeld. Een bombardement in de vroegste uren van de inval vernietigde het merendeel van de gebouwen, inclusief de Koolhoven vliegtuigfabriek die al jaren op het vliegveld was gevestigd. Tevens vond een tragedie plaats in gebouwen bij de hoofdingang, waar een halve compagnie van de tactische reserve was gehuisvest. De bommenregen op deze sector leidde tot de dood van maar liefst 21 man, het zwaarste enkelvoudige verlies van de strijd om Waalhaven! Het bombardement werd gevolgd door een Duitse parachutisten- en luchtlanding. Ju-52 transportvliegtuigen landden op het vliegveld, botsten op elkaar en werden door Nederlandse soldaten in brand geschoten.
Maar ook de Duitsers openden direct het vuur en de ene na de andere Nederlandse mitrailleurpost werd opgerold. Vaak na hevige strijd. De Nederlandse reserve-eenheid was echter bij het eerste bombardement al in paniek uit elkaar gestoven richting Rotterdam Zuid. Ook de bataljonscommandant vertrok spoedig in die richting. Van een gecoördineerd verdedigingsoptreden was geen sprake meer.
De strijd was dan ook snel gestreden. Van de circa 700 verdedigers werden er ongeveer 400 krijgsgevangen gemaakt. Aan Nederlandse zijde kwamen 51 manschappen om. Onder hen bevonden zich 29 Jagers, op een luitenant na allen dienstplichtigen. De andere gesneuvelden waren van de vliegveldbewaking, luchtafweer en grondpersoneel en vliegend personeel van de ML. Ook de commandant van Vliegveld Waalhaven kwam om het leven.
Nadien maakten Nederlandse en Britse bombardementen het vliegveld nagenoeg onbruikbaar, hoewel het nog tot en met 12 mei werd gebruikt voor landingen door Duitse vliegtuigen.
