Rang en Naam, Reserve 1e Luitenant Vlieger Waarnemer Fokke Hendrik Groen.
Unit/Groep, 2-I-1 Lv.R. (2e Luchtvaart, 1e Luchtvaart Regiment), Wapen der Militaire Luchtvaart.
Fokke is geboren op 22 Juni 1915 in Leiden.
Vader, Hendrik Groen.
Moeder, Margot Hermina (Postmus) Groen.
Echtgenoot, Alberta Johanna (de Groot) Groen.
Fokke is overleden/gedood na een succesvol bombardement op het vliegveld Waalhaven waarbij verschillende Duitse vliegyuigen waren getroffen werden 854 en de 862 door Messerschmitts Bf 109 onder vuur genomen waarbij zij in de brand geschoten werden en zij in Oud Beijerland neerstortte op 10 Mei 1940, hij is geërd met het Oorlogs Mobilisatiekruis en in 1946 postum het Vliegerkruis.
Bemanning van de Fokker TV-5 nr,862 was als volgt:
1e Reserve luitenant Leo Blommensteyn Waarnemer/Commandant
1e luitenant Fokke Hendrik Groen vlieger
Adspirant-Sergeant F. Elspeet Res. officier vlieger
soldaat vliegtuigmonteur Hendrikus Kuiper Luchtschutter
Fokke is begraven/genoemd op de Gem. Begraafplaats te Vught.
Fokke werd in Oud-Beijerland begraven, maar kreeg in juni 1940 een graf in zijn woonplaats.
Zijn Find a Grave,
https://www.findagrave.com/memorial/101962515/fokke-hendrik-groen
Info gevonden op/namens, https://www.grebbeberg.nl/index.php?page=forum_discussiegroep&item=9332&group=2&view=3
http://www.zuidfront-holland1940.nl/index.php?page=groen-f-h-vk
https://www.familysearch.org/en/tree/person/details/PWSM-5HR
Jean Louis Vijgen, ww2-europe.com
Oorlogs Gravenstichting, https://oorlogsgravenstichting.nl/
Erelijst voor de gevallenen 1940-1945, https://www.erelijst.nl/
Nationaal Archief, https://www.nationaalarchief.nl/
Collectie Nederlands Instituut voor Militaire Historie, https://beeldbank.nimh.nl/
Oorlogs verhalen, https://oorlogsverhalen.com/
Open Archieven, https://www.openarchieven.nl/
Stichting Koopvaardij Personeel 1940-1945, https://www.koopvaardijpersoneel40-45.nl/
Stichting 1940-1945, https://www.st4045.nl/
Zuidfront Holland.nl https://www.zuidfront-holland1940.nl/
Stichting Maritiem Historische Data, https://www.marhisdata.nl/
Stichting 18 September, https://stichting18september.nl/slachtoffers/bernardus-maria-aarts/
Familie Info, https://www.familysearch.org
Find a Grave, https://www.findagrave.com
Oorlogsbronnen.nl https://www.oorlogsbronnen.nl/
WordPress en/of Wooncommerce oplossingen, https://www.siteklusjes.nl/
Het Groene Graf, https://groenegraf.nl/hetverhaalvan.php?id=2036
Voordracht voor het Vliegerkruis.
“Heeft zich door daden van initiatief, moed en volharding gedurende een of meer vluchten in een luchtvaartuig, tegenover den vijand onderscheiden door als waarnemer-commandant van een T.Y-vliegtuig, ondanks grootte vijandelijke overmacht in de lucht, op 10 Mei 1940 met veel moed een doeltreffend bombardement uit te voeren op het vliegveld WAALHAVEN; is daarna in een gevecht met overmachtige vijandelijke jachtvliegtuigen gesneuveld.”
Waalhaven in mei 1940
Vliegveld (ook wel Vliegpark) Waalhaven was in 1940 de thuisbasis van 3 JaVA (JachtVliegtuigAfdeling), de met 11 Fokker G-1’s uitgeruste eenheid van de Militaire Luchtvaart (ML), voorheen Luchtvaartafdeling (LVA). Gelegen aan de toen grootste Rotterdamse haven werd het vliegveld verdedigd door het pas gearriveerde 3e Bataljon van het Regiment Jagers van de landmacht.
Twee van de drie compagnieën waren opgesteld buiten het vliegveld. Eén compagnie kon, samen met een compagnie mitrailleurs (MC) op het landingsterrein vuren. Bij het hoofdgebouw stonden nog twee lichte pantserwagens. De reserve bedroeg een man of tachtig. Handgranaten waren niet uitgereikt. Telefonische verbindingen ontbraken. Met het maken van gevechtsopstellingen was pas op 8 mei begonnen. Op 10 mei waren slechts één betonnen bunker en twee, kleinere kazematten beschikbaar voor de opstelling van de mitrailleurs.
Duitse aanval
Op 10 mei 1940 werd het vliegveld grotendeels door de Duitsers uitgeschakeld. Een bombardement in de vroegste uren van de inval vernietigde het merendeel van de gebouwen, inclusief de Koolhoven vliegtuigfabriek die al jaren op het vliegveld was gevestigd. Tevens vond een tragedie plaats in gebouwen bij de hoofdingang, waar een halve compagnie van de tactische reserve was gehuisvest. De bommenregen op deze sector leidde tot de dood van maar liefst 21 man, het zwaarste enkelvoudige verlies van de strijd om Waalhaven! Het bombardement werd gevolgd door een Duitse parachutisten- en luchtlanding. Ju-52 transportvliegtuigen landden op het vliegveld, botsten op elkaar en werden door Nederlandse soldaten in brand geschoten.
Maar ook de Duitsers openden direct het vuur en de ene na de andere Nederlandse mitrailleurpost werd opgerold. Vaak na hevige strijd. De Nederlandse reserve-eenheid was echter bij het eerste bombardement al in paniek uit elkaar gestoven richting Rotterdam Zuid. Ook de bataljonscommandant vertrok spoedig in die richting. Van een gecoördineerd verdedigingsoptreden was geen sprake meer.
De strijd was dan ook snel gestreden. Van de circa 700 verdedigers werden er ongeveer 400 krijgsgevangen gemaakt. Aan Nederlandse zijde kwamen 51 manschappen om. Onder hen bevonden zich 29 Jagers, op een luitenant na allen dienstplichtigen. De andere gesneuvelden waren van de vliegveldbewaking, luchtafweer en grondpersoneel en vliegend personeel van de ML. Ook de commandant van Vliegveld Waalhaven kwam om het leven.
Nadien maakten Nederlandse en Britse bombardementen het vliegveld nagenoeg onbruikbaar, hoewel het nog tot en met 12 mei werd gebruikt voor landingen door Duitse vliegtuigen.
